Բառային աշխատանք
1․Տրված բառերից առանձնացրո՛ւ ի՞նչ հարցին պատասխանող բառերը և կազմի՛ր այդ բառերի հոգնակինները։
վազել, գեղեցիկ, տուն, դպրոց, աշակերտական, սեղան, արծաթե, տնական, վարդագույն, ծաղիկ, դասարան, փայտաշեն, բզզոց, թշշալ, ապակի, սփռոց, տաբատ, թռչնանոց
Տուն-տներ
դպրոց-դպրոցներ
սեղան-սեղաներ
ծաղիկ-ծաղիկներ
դասարան-դասարաններ
ապակի-ապակիներ
Մի անգամ սինյոր Գոգոլը մի պատմություն պատմեց քթի մասին: Էս քիթը Նևսկի պողոտայում լողում էր սայլակի մեջ, զարմանալի բաներ էր անում: Այդպիսի մի քիթ էլ չարաճճություն էր անում Լեվենոյում, Լագո Մեջորեի լճում:
Նավամատույցի հակառակ կողմում մի սինյորն էր ապրում: Մի օր էս սինյորը արթնացավ և գնաց լոգարան: Նա պատրաստվում էր սափրվել, բայց հայելուն նայելով` բղավեց.
-Օգնությո՜ւն, փրկեք, իմ քիթը…
Նրա դեմքին քիթ չկար: Քթի փոխարեն հարթ, ուղիղ տեղ էր մնացել: Սինյորն այդպես դուրս վազեց պատշգամբ հենց այն ժամանակ, երբ իր քիթը դուրս եկավ փողոց և արագ վազեց դեպի նավամատույց: Continue reading
Վաղուց, շա՜տ վաղուց, կարող է մի քիչ շուտ, աշխարհի ծայրին, կամ կարող է մի քիչ ավելի մոտ, չտեսնված մի թագավորության մայրաքաղաքում ծնվեց մի թափանցիկ տղա: Թափանցիկ, այնքա՜ն թափանցիկ, որ նրա միջից կարելի էր տեսնել ամեն բան՝ ինչպես օդի մեջ կամ ինչպես աղբյուրի պարզ ջրի մեջ: Նա էլ մարմին ու արյուն ուներ, ինչպես բոլորը: Ճիշտ է, թափանցիկ էր, ապակու նման, բայց երբ ընկնում էր, չէր փշրվում, ամենաշատը՝ ճակատին մի փոքրիկ, թափանցիկ ուռուցք էր ծլում:
Բոլորը տեսնում էին, թե ինչպես է նրա արյունը շարժվում, ինչպես է նրա սիրտն աշխատում: Պատկերացնո՞ւմ եք՝ նրա մտքերն էլ էին պարզ երևում. մարդիկ ազատ կարդում էին դրանք: Մտքերը անցնում-դառնում էին նրա գլխում, լողում և փայլփլում, ինչպես ձկների խմբերը թափանցիկ ջրավազանում:
Shop assisant: Can I help you?
Costumer: Yes, have you got this jacket in other colours?
Shop assisant: We have got it in black, red, blue.What size do you want?
Costumer: Medium.
Shop assisant: Ok, in medium we have got black and blue.
Costumer: And in red.
Shop assisant: No, just black and blue.
Costumer: Ok black.
Costumer: Can i try it on?
Shop assisant: Yes of course. The changing rooms are over there.
Shop assisant: Is it Ok?
Costumer: No, this jacket is big, please give me a smaller size.
Shop assisant: Is it Ok?
Costumer: Yes, i will take it.
Shop assisant: That’s fifteen thousand Armenian Drams. Would you like to pay by credit card or with cash?
Costumer: Credit card please.
Shop assisant: Ok, here is your resipt
1.Ո՞րն է այն հնգանիշ թիվը, որի տասնավորը 5 է, հարյուրավորը՝ 1, իսկ մյուս բոլոր թվանշանները 4։
1) 44154
2) 44145
3) 41454
4) 45144
1) 10099
2) 10010
3) 100098
4) 99
3.Ինչպե՞ս կփոխվի երկու թվերի արտադրյալը, եթե արտադրիչներից մեկը մեծացնենք 8 անգամ, իսկ մյուսը թողնենք նույնը:
1) կմեծանա 8 անգամ
2) կփոքրանա 8 անգամ
կփոքրանա 8-ով
4) մեծանա 8-ով
5) նույնը կմնա
1) 20
3) 56
2) 4
4) 50 Continue reading
Մրջյուններն աշխարհի ամենազարմանալի արարածներից են: Մրջյունների աշխարհում գործող հասարակական կարգը ամենից շատն է հիշեցնում մարդկային հասարակությունը: Մրջյունները ամենահին միջատներից են: Հնագետները հայտնաբերել են ավելի քան հարյուր միլիոն տարի առաջ ապրած մրջյունների քարացած մարմիններ: Մրջյունների ուղեղը՝ մարմնի հետ հարաբերության մեջ, ամենամեծն է բոլոր միջատների ուղեղներից: Նրանք կարող են բարձրացնել իրենց քաշից հարյուր անգամ ավելի ծանր բեռներ: Մրջյունները նաև երբեք չեն քնում: Continue reading
1․ Ո՞ր թիվն է համապատասխանում 6հազ․ + 5տ․ +2մ․ կարգային գումարելիների գումարին։
6502
652
6052
6520
2․ Որքա՞ն է այն երկնիշ թվերի քանակը, որոնց գրության մեջ կա 2 թվանշանը։
10
18
19
20
3․ Երեք թվերի գումարը 240 է։ Առաջին թիվը 120 է։ Որքա՞ն է մյուս երկու թվերի գումարը։
60
360
120
80
4․ Նշված թվանշաններից ո՞րը պետք է տեղադրել աստղանիշի փոխարեն, որպեսզի տրված թվերը դասավորված լինեն աճման կարգով։ 45352, 45452, 45852
1
3
4
Անբան Ջովանինոն շատ էր սիրում ճամփորդել: Ճամփորդեց-ճամփորդեց, ու հայտնվեց մի երկրում, որտեղ ոչ մի սուր բան չկար: Տներն այդ երկրում կառուցված էին առանց սուր անկյունների, դրանք կլոր էին: Շենքերի տանիքներն էլ էին կլոր: Ճանապարհին, որով քայլում էր Ջովանինոն, թփերի ու վարդերի պուրակ կար, և իհարկե նա ցանկացավ վարդով զարդարել իր բաճկոնը: Նա ուզում էր զգուշությամբ պոկել վարդը, որ մատը չծակի, բայց հանկարծ նկատեց, որ փշերը չեն էլ ծակում: Պարզվում է, դրանք բոլորովին էլ սուր չեն, պարզապես ձեռքդ մի քիչ խուտուտ են տալիս:
_Այ քեզ հրա՜շք,- զարմացավ Ջովանինոն:
Հենց այդ պահին վարդի թփերի ետևից հայտնվեց քաղաքի պարեկը և քաղաքավարի ժպտալով ասաց Ջովանինոյին.
__Դուք երևի չգիտեք, որ չի կարելի վարդ քաղել:
__Ներեցեք ինձ … ես չմտածեցի, որ… Continue reading
Կլադիոն փոքր տղա է: Մի առավոտ խաղում էր դարպասների մոտ, իսկ փողոցով կորացած, ձեռնափայտով մի ծերունի էր անցնում՝ ոսկեզօծ ակնոցներով: Դարպասների մոտ նրա ձեռնափայտն հանկարծ ընկավ: Կլավդիոն վերցրեց այն և տվեց ծերունուն: Ծերունին ժպտաց:
— Շնորհակալություն: Բայց գիտե՞ս, ինձ այն այլևս պետք չէ: Ես առանց ձեռնափայտի էլ կարող եմ հանգիստ քայլել: Պահիր այն քեզ, եթե ուզում ես:
Եվ գնաց, պաասխանի էլ չսպասեց: Երևում էր, որ նա արդեն այնքան էլ կորացած չէր:
Կլավդիոն մնաց կանգնած՝ ձեռնափայտը ձեռքում, և չգիտեր,՝ինչ անել: Այն սովորական փայտե հենակ էր, կլորացրած բռնակով և երկաթե ամրակով: Սովորական:
Կլավդիոն, մի երկու անգամ ձեռնափայտով խփեց գետնին, և հետո, պարզապես խաղալով, վերցրեց և խաղալիք ձիու նման հեծնեց փայտին: Եվ հանկարծ, իսկապես, հայտնվեց իսկական ձիու վրա: Հրաշալի սև նժույգի ճակատին սպիտակ աստղ կար: Նժույգը խրխնջաց, պոկվեց տեղից, և սկսեց վազել բակով մեկ՝ ոտքերի տակից կայծեր բաց թողնելով:
Երբ Կլավդիոն, հիացած և մի քիչ զարմացած, իջավ ձիուց, ձին նորից սովորական փայտե ձեռնափայտ դարձավ: Նրա վրա ձիու ոչ մի հետք չկար, չկար փարթամ բաշը, միայն երկաթե ամրակն էր, և կոր բռնակը:
Իսկ ի՞նչ կլինի, եթե նորից փորձեմ,- մտածեց Կլավդիոն:
Նա նորից հեծնեց ձեռնափայտին: Այս անգամ փայտը մեծ ուղտի վերածվեց, իսկ բակը հսկայական անապատի: Բայց Կլավդիոն չվախեցավ, և սկսեց ուսումնասիրել անծայրածիր անապատը՝ փորձելով օազիս գտնել:
Սա, իհարկե, կախարդական փայտիկ է,-որոշեց Կլավդիոն, և երրորդ անգամ այն հեծնեց. Այս անգամ նա սլանում էր վազքուղով՝ կարմիր սպորտային մեքենայով, իսկ տրիբունաներում աղմկում էին երկրպագուները. Կլավդիոն առաջինն հասավ վերջնակետին:
Հետո ձեռնափայտը մոտորային նավակ դարձավ, իսկ բակը՝ խաղաղ կանաչ ծով: Հետո Կլավդիոն հայտնվեց տիեզերանավում՝ իր ետեևից թողնելով աստղային արահետ…
Բայց ամեն անգամ, երբ Կլավդիոն ոտքը դնում էր գետնին, ձեռնափայտն ընդունում էր իր սովորական տեսքը՝ հարթ, կոր բռնակով և ժանգոտ երկաթե ամրակով:
Օրը շատ շուտ թռավ խաղերի մեջ: Երեկոյան Կլավդիոն նորից դուրս եկավ բակ և նորից տեսավ ծերունուն, նա ինչ-որ տեղից էր վերադառնում: վերադառնում: Կլավդիոն հետաքրքրասիրությամբ ուսումնասիրեց նրան, բայց ոչ մի արտասովոր բան չտեսավ. Սովորական ծերունի էր, երկար ճանապարհից մի քիչ հոգնած:
-Հավանեցի՞ր ձեռնափայտը,- հարցրեց նա Կլավդիոյին:
Կլավդիոն կարծեց ծերունին ուզում է հետ վերցնել ձեռնափայտը: Նա պարզեց այնծերունուն.
-Շնորհակալություն:
Բայց ծերունին շարժեց գլուխը.
-Թող այն քեզ մնա,-ասաց նա,-ինչիս է պետք ինձ ձեռնափայտը: Դու նրա օգնությամբ նույնիսկ թռչել կարող ես, իսկ ես միայն հենվում են նրան: Ես կարող եմ պատին էլ հենվել, ոչ մի տարբերություն:
Եվ ծերունին գնաց, որովհետև չկա ավելի երջանիկ մարդ աշխարհում, քան նա, ով կարող է ինչ-որ բան նվիրել երեխաներին:
1․Դուրս գրի՛ր հեքիաթից ածականները, դրանք օգտագործելով կազմի՛ր փոքրիկ հեքիաթ։
Մի փոքրիկ տղա՝ Հակոբը, գտավ կորացած ծերունու ձեռնափայտը։ Ծերունին ժպտաց և ասաց.
Շնորհակալություն, բայց հիմա այն արդեն չեմ պետք ունենա։ Պահիր, եթե ուզում ես։ Continue reading